Ο σπλήνας αποτελεί ένα πολύ σημαντικό όργανο ως προς τις λειτουργίες του και αφαιρείται μόνο εάν συντρέχει σοβαρός λόγος.

Περιπτώσεις όπου διενεργείται σπληνεκτομή είναι ο τραυματισμός του σπλήνα με αιμορραγία που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενούς, ο καρκίνος του σπληνός (λευχαιμία, λέμφωμα),  κύστες, αποστήματα, αιμολυτικές αναιμίες (μεσογειακή και δρεπανοκυτταρική αναιμία), ιδιοπαθής θρομβοπενική πορφύρα, ελονοσία.

Η σπληνεκτομή γίνεται με γενική αναισθησία με ανοιχτή ή λαπαροσκοπική τεχνική και πρώτιστη επιδίωξη να αποφευχθεί ο κίνδυνος αιμορραγίας. Η αφαίρεση του σπλήνα γίνεται από 4 πολύ μικρές οπές στην περιοχή, από όπου εισάγονται η μικροκάμερα και τα χειρουργικά μικροεργαλεία. Ο μετεγχειρητικός πόνος ελαχιστοποιείται, η ανάρρωση είναι πολύ ταχύτερη.

Μετά τη σπληνεκτομή είναι απαραίτητος ο εμβολισμός κάθε ασθενούς με εμβόλιο κατά του πνευμονιόκοκκου, μηνιγγιδόκοκκου και αιμόφιλου ινφλουέντζας για την προφύλαξη από λοιμώξεις.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο έμπειρος χειρουργός θα επιλέξει τη διενέργεια ανοιχτής τεχνικής. Τέτοιες είναι η μεγάλη διόγκωση του σπλήνα.