Οποιαδήποτε αύξηση των φυσιολογικών διαστάσεων του θυρεοειδούς αδένα ονομάζεται βρογχοκήλη. Ο αδένας μπορεί να εμφανίσει όζο ή όζους μέσα στο φυσιολογικό παρέγχυμα.

Η βρογχοκήλη μπορεί να εκδηλώνεται με διαταραχή των θυρεοειδικών ορμονών, οπότε χρειάζεται αιματολογικός έλεγχος T4, T3, TSH και υπερηχογράφημα θυρεοειδούς.

Συνήθως πρόκειται για αυτοάνοσο καλόηθες νόσημα για το οποίο ο ενδοκρινολόγος θα συστήσει διαγνωστικές εξετάσεις και θεραπεία με ιώδιο.

Για τον αποκλεισμό της κακοήθειας διενεργείται παρακέντηση του όζου με λεπτή βελόνα (FNA), αλλά επειδή τα αποτελέσματα δεν είναι πάντα ακριβείας, συνιστάται και σπινθηρογράφημα ώστε να αποκλειστεί μία επέμβαση χωρίς πραγματικό αίτιο κακοήθειας.

Η χειρουργική αφαίρεση μιας οζώδους βρογχοκήλης γίνεται είτε για λόγους αισθητικής, εάν μεγαλώσει εμφανώς είτε εάν η εξέταση  επιβεβαίωσε κακοήθεια, δηλαδή καρκίνο του θυρεοειδούς. Στην περίπτωση αυτή διενεργείται μερική ή ολική θυρεοειδεκτομή.

Η επέμβαση πρέπει να γίνεται από έμπειρο χειρουργό διότι δίπλα από τον θυρεοειδή αδένα διέρχονται τα λαρυγγικά νεύρα των φωνητικών χορδών, η τραχεία και οι παραθυρεοειδείς αδένες αλλά και για να μην προκληθεί αιμορραγία.