Οι όγκοι των χοληφόρων ακριβώς επειδή προκαλούν ίκτερο, διαγιγνώσκονται συχνά εγκαίρως σε σχέση με άλλους όγκους. Τέτοιοι είναι ο καρκίνος του χοληδόχου πόρου, το ενδοηπατικό χολαγγειοκαρκίνωμα και το περιπυλαίο χολαγγειοκαρκίνωμα.

Οι όγκοι των χοληφόρων εάν χειρουργηθούν σε πρώιμο στάδιο μπορεί να επιτευχθεί σε υψηλό ποσοστό και πλήρης ίαση. Χειρουργούνται και οι όγκοι που έχουν επεκταθεί στον χοληδόχο πόρο, στην χοληδόχο κύστη, στο ήπαρ και αλλού.

Ο καρκίνος του χοληφόρου πόρου και τα νεοπλάσματα κοντά στο φήμα του Vater αντιμετωπίζονται με παγκρεατοδωδεκαδακτυλεκτομή ή εγχείρηση Whipple.

Στην περίπτωση χολαγγειοκαρκινώματος, ανάλογα με την εντόπισή του αποφασίζεται εκτομή εξωηπατικών χοληφόρων, της χοληδόχου κύστης, λεμφαδενικός καθαρισμός και αναστόμωση ήπατος και τμήματος λεπτού εντέρου κατά Raix-Y.

Εάν δεν κρίνεται χειρουργήσιμο, υπάρχουν δυνατότητες τοποθέτησης μεταλλικού stent  κατά τη διάρκεια ERCP ως παρηγορικής μεθόδου.

Χρειάζεται μεγάλη εμπειρία στη χειρουργική των χοληφόρων και εξατομίκευση ανάλογα με την εντόπιση και την περίπτωση του ασθενούς.