Η γαστρεκτομή είναι η χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση ενός καρκινικού όγκου από το στομάχι. Μπορεί να περιλαμβάνει ένα τμήμα ή ολόκληρο το στομάχι. Το μέγεθος του ιστού που θα αφαιρεθεί εξαρτάται από το στάδιο της νόσου. Μαζί με την αφαίρεση του όγκου σε υγιή όρια, αφαιρούνται και οι λεμφαδένες που βρίσκονται κοντά στο στομάχι.

Εάν ο όγκος εντοπίζεται περιφερικά του στομάχου, τότε εφαρμόζεται η υφολική γαστρεκτομή για τη διάσωση του άνω τμήματος του στομάχου.

Εάν ο όγκος βρίσκεται στο ανώτερο τμήμα του στομάχου, ο χειρουργός αφαιρεί όλο το στομάχι ή το ανώτερο τμήμα μαζί με το κατώτερο τμήμα του οισοφάγου (ανωτέρα γαστρεκτομή). Το τμήμα αυτό του στομάχου που διασώθηκε, ενώνεται με τον εναπομείναντα οισοφάγο προκειμένου να δημιουργηθεί ένα νέο, σαφώς μικρότερο τμήμα στομάχου,

Εάν ο όγκος έχει εξαπλωθεί σε όλο τον στόμαχο, διενεργείται ολική γαστρεκτομή, δηλαδή πλήρης αφαίρεση του στομάχου. Σε αυτή τη περίπτωση, ο οισοφάγος ενώνεται απευθείας με το λεπτό έντερο δημιουργώντας ένα σάκο που αντικαθιστά το στομάχι. Σε αυτόν τον χώρο αποθηκεύεται το  φαγητό πριν διέλθει στο λεπτό έντερο.

Στην ίδια επέμβαση της ολικής γαστρεκτομής αφαιρούνται  τουλάχιστον 15 λεμφαδένες γύρω από το στομάχι, διότι έχει διαπιστωθεί ότι το ογκολογικό αποτέλεσμα είναι καλύτερο, υπό την προϋπόθεση ότι η φυσική κατάσταση του ασθενούς επιτρέπει τις αυξημένες παρενέργειες.

Στην ίδια επέμβαση εάν διαπιστωθεί μετάσταση στο πάγκρεας, στο ήπαρ ή στον σπλήνα, αφαιρούνται οι μεταστάσεις εάν είναι εφικτό.

Το εύρος των επεμβάσεων που μπορεί να απαιτηθούν ταυτόχρονα με τη γαστρεκτομή για καρκίνο του στομάχου, είναι  ο λόγος που η επέμβαση προτιμάται να γίνει με ανοιχτό χειρουργείο της κοιλιακής χώρας και όχι λαπαροσκοπικά, παρ΄ ότι είναι εφικτό και προσφέρει ταχύτερη ανάρρωση του ασθενούς.

Σε ένα τέτοιου μεγέθους χειρουργείο μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές όπως  αιμορραγία,  θρόμβωση και βλάβες των παρακείμενων οργάνων. Αργότερα, ο ασθενής μπορεί να υποφέρει από οπισθοστερνικό καύσος, κοιλιακό άλγος και ανεπάρκεια κάποιων βιταμινών που απορροφώνται στον στόμαχο. Μετεγχειρητικά για κάποιους μήνες είναι συχνή η διάρροια.

Εάν υπάρξει ταυτόχρονη αφαίρεση του σπλήνα είναι  αυξημένος ο κίνδυνος λοιμώξεων στην μετέπειτα ζωή του ασθενούς.

Μετά το χειρουργείο συνήθως εφαρμόζεται συμπληρωματική ογκολογική θεραπεία, είτε με τη μορφή της χημειοθεραπείας είτε μόνη της είτε σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία. Μπορεί η θεραπεία να είναι και προεγχειρητική εάν την κρίνει αναγκαία ο χειρουργός εξειδικευμένος σε ογκολογικά περιστατικά.