Η ακράτεια κοπράνων ή ο συνδυασμός ακράτειας ούρων και κοπράνων που συχνά παρατηρείται, αποτελούν σιωπηρή νόσο για την οποία ο ασθενής συνήθως ενεργοποιείται όταν το πρόβλημά του μεγιστοποιείται.

Η ακράτεια προκαλείται λόγω βλάβης των σφιγκτήρων του πρωκτού. Είναι δηλαδή αποτέλεσμα της αδυναμίας ελέγχου του έσω σφιγκτήρα ο οποίος ενεργοποιείται για την ακούσια (επιθυμητή σύσπαση για κένωση) ή του έξω σφιγκτήρα (ο οποίος ενεργοποιείται για τη συγκράτηση της κένωσης) ή και των δυο καθώς και των μυών του πυελικού εδάφους οι οποίοι συνδράμουν στον έλεγχο της ακράτειας.

Η βλάβη των σφιγκτήρων μπορεί να είναι αποτέλεσμα τραυματισμού των γυναικών κατά τον τοκετό (που μπορεί να εκδηλωθεί και αρκετά χρόνια αργότερα λόγω ατροφίας των ιστών), πρωκτικής σεξουαλικής δραστηριότητας, ή χειρουργικού τραύματος.  Μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα μιας μεγάλης ορθοκήλης  ή εγκολεασμού του ορθού, ή σπανιότερα, λόγω αιμορροΐδων.

Ο έμπειρος σε προβλήματα πρωκτού Χειρουργός μετά από λεπτομερές ιστορικό, κλινική αξιολόγηση θα συστήσει εξειδικευμένες διαγνωστικές εξετάσεις κατά περίπτωση: 3D ενδο-ορθικό υπερηχογράφημα, μανομετρία – φυσιολογία ορθού, ηλεκτρομυογράφημα για διέγερση του αιδοιικού νεύρου, μαγνητική πρωκτογραφία και σιγμοειδοσκόπηση. Ακολούθως και αναλόγως του αιτίου που προκαλεί την ακράτεια κοπράνων και της βαρύτητας των συμπτωμάτων, θα εφαρμόσει αρχικά συντηρητική θεραπεία.

Εάν το πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί, τότε η λύση είναι χειρουργική σύμφωνα πάντα με το αίτιο που την προκαλεί:

  • Εάν οφείλεται σε έλλειμμα των σφιγκτήρων, τότε θα διενεργήσει σφιγκτηροτομή. Ωστόσο, θα πρέπει να συνεκτιμήσει τον χρόνο παρέλευσης από τον τραυματισμό των σφιγκτήρων και το μέγεθος της ακράτειας.

Εάν η ακράτεια είναι ήπιας μορφής, μπορεί το πρόβλημα να αντιμετωπιστεί με μικρή επέμβαση υπό την καθοδήγηση υπερήχου για την εμφύτευση προσθετικών υλικών μέσα στους σφιγκτήρες (κολλαγόνου, μικροσφαιρίδιων άνθρακα, σιλικόνης κ.α.).

Εάν το πρόβλημα είναι έντονο ή ο πάσχων θέλει να απαλλαγεί πλήρως από το πρόβλημα, τότε απαιτείται μία λεπτή επέμβαση στον έσω και στον έξω σφιγκτήρα, τη συρραφή τους με αλληλοεπικάλυψη και ταυτόχρονη επιδιόρθωση των ανελκτήρων μυών  για την δημιουργία ενός νέου περινέου με μεγαλύτερο όγκο και απόσταση ανάμεσα σε πρωκτό και γεννητική χώρα.